SEVGİYE DOĞRU KOŞMAK

Bir millet düşünün üzerinde tarih boyunca ; Baskı, zülüm, işkence. Bulunduğu coğrafyada ikinci sınıf vatandaş muamelesi görmek, iki büklüm yürümek yollarda, bir cani muamelesi görmek, bir suçlu gibi hep boynu bükük gezmek. Kimdi bu insanlar? Nereden gelmişlerdi? Onlar değimliydi ecdadımızla aynı siperlerde can veren. Onlar değimliydi Allah ü Ekber nidalarıyla cepheden cepheye koşturan. Peki bize ne oldu?Bu sorunun cevabını soracak olursak umarım herkes farklı yorumlarla karşımıza çıkacaktır. Aynı coğrafyayı paylaşan topluluklardan egemen olan sadece kendi dilinin tarihini ve bir ulusun dirilişi, var oluşunun başlangıcı olarak selamlarken, kültürel mozaiği oluşturduğu var sayılan diğer toplulukları dilsizliğe mahrum,  çaresizliğe  mahkum ederseniz ne olur size soruyorum?Bir dilin varlığını ilan edip meşrutiyetini  kanıtlayabileceği en önemli alan edebiyattır. Bir ulusun kültür pratiği olmadığı sürece dil hareketsizdir. Asimile edilerek yok olup gider. Dilden kopmuş bir kültür yada dillendirilmeyen bir düşünce soyutlamadan öte bir şey değildir.Mutluluk; Çölde susayan biri için bir yudum su, aç kalan biri için bir dilim ekmek  ve diline gem vurulmuş, meramını anlatamayan, yaralı sözcüklere sahip biri için ise bildiği dilde sözcüklerin canlanmasıdır.Bölgemizdeki vahşeti, kanlı çatışmaları, katliamları, sürgünleri, tarumar edilen köyleri, payi-mal edilen ocakları, öksüzleri, yetimleri , dumura uğrayan gençliğin bedelini kim nasıl ödeyecek?"SEVGİYE DOĞRU KOŞMAK" öz yurdunda korkusuzca, endişe duyulmadan gezmek hakkımız değimliydi? Neden bu kin, nefret, kan, barut kokuları neden? Kim neye hizmet ediyor? Neden ölüyor bu gençler kim için ne uğruna?Bir ailenin iki çocuğu biri kız biri erkek kız çocuğu üniversiteyi kazanarak okula gidiyor son sınıfa geldiğinde gerek kaldığı evdeki arkadaş gurubu gerekse yanlış çevre edindiğinden terörist olarak dağa çıkıyor. Aynı yıl küçük kardeşi liseyi bitirdikten sonra askere gidiyor. Asker doğuya düştüğünden dolayı ne kadar kaçsa da kurtuluş yok. En sonunda yakalanarak askere gönderiliyor. Boylu olduğundan dolayı dağ  komandosu olarak çatışmalara katılıyor.Bir sınır karakolunda görev yaparken gece saldırıya uğrayan karakol savunmasında asker yaralanıyor. Teröristler sabaha kadar süren çatışma üzerine, takviye gelmediğinden karakola gelerek askerleri rehin alıyor. Yaralı olan bizim askeri de uğraşmayalım diye öldürmeye karar veriyorlar. Bu  kararı veren aslında teröristlere öncülük yapan ablasıdır. İnfazı bizzat onun yapması gerekmektedir. Teröristler diğer askerlerle uğraşırken ve bir yandan da uzaklaşırken infaz için iyice yanına yaklaşır. Terörist kadın silahını askere doğrultarak ateşleyeceği sırada kalbine bir şeyler olur. Bu kim ki diye bir şimşek çakar gibi geçirir içinden gayri ihtiyari yüzü koyun yaralı yatan askeri ayakları ile iterek düzeltmeye kalkar. Aman Allah'ım bu yüz hiçte yabancı değil hafif de havanın karartısı olduğu için tam seçemez. Eğilerek yakından bakmaya çalışır.Yüzü kapalı olduğu için askerin onu tanıma şansı asla yoktur. Gözlerinde kendini görür, yerde kanlar içinde yatan kardeşi Kemal'den başkası değildir. Asker beni bir kurşunla öldür. Size esir düşmektense ölmek daha şereflicedir. Sesinden kardeşi olduğundan artık çok emindir. Sabret seni öldüreceğim. Yalnız bana kim olduğunu adını söyleyeceksin. Asker sinirlenerek sana ne benim kim olduğundan neler saçmalıyorsun. Hadi öldür de çek git buradan. Hayır seni öldürmeyeceğim. Çünkü senin adın Kemal ve benim kardeşimsin. Ablam. Ablam derken, Elif'de kardeşim diyerek sarılır. Kanlar içinde kalır Elif ve hemen bir çare bulmak için beynini yoklar. Aklına kardeşini biraz daha karakola  başka bir şey gelmez. Bunu hemen yapmak zorundadır. Eğer arkadaşları farkına varırlarsa ihanet etmekten kurşuna dizilir. Karakola yakın olursa takviye gelen askerler farkına vararak kan kaybetmemem için hastaneye yetiştirirler.Kemal abla ne olursun gel birlikte kaçalım. Onlar gitsinler, kardeşim onlar gitmez. Silah sesini duymak istiyorlar. Eğer silah sesi gelmezse şüpheye düşerlerse ikimizi de kurşuna dizerler. Hem sen yaralısın kaçamayız ki hiçbir yere yem oluruz. Senin kaç günün kaldı ben daha sonra fırsat bulursam gelirim. Bu arada uçak sesleri gelir. Hemen gitmeliyim der. Abla nereye gidiyorsun beni öldürsene. Ablası saçmalama kardeşim. Elif silahı çekerek dört el boşluğa ateş eder. Koşarak arkadaşlarına yetişir. Onlar yanındaki askerlerle uğraşmaktan neydeyse Elif'i unutmuşlardır.Elif geri dönerken bir başka ruh haleti içersine girmiştir. Bu askerlerin ne günahı var. Bu masum çocuklar birkaç saat evvel kardeşimle birlikte yatıyor. Aynı  karavanalarda yemek yiyorlardı. Kemal bunların elinde olsaydı ne yapabilirdi ki. Yaralanmasının da bir hikmeti varmış der. İnanç noktasında kalbine bir yumuşama bir acıma hissi gelir. Rızo denen zalim Meyrı (Elif)  ne yaptın o leşi yere mıhladın mı? Elif'de zaten kan kaybından ölecek. Yine de beynine dört kurşun yerleştirdim. Peki bu hainler ne olacak bunları da dizelim mi? Hayır. Onları sağ selim Huro'ya teslim edelim. Kararı o versin. Bizim görevimiz burada bitiyor. Elif bir şekilde bunların kurtuluş şansları olabilir diye götürmeyi daha uygun görüyor. Aynen öylede oluyor.Elif o tarihten sonra kaçma yolları araştırıp dururken pişmanlığını elinden geldiğince belli etmemeye çalışır. Kardeşinin durumunu çok merak etmektedir. Terhisine bir hafta gibi bir süre bulunmaktadır. Bir gün artık bu işe bir çare bulmam gerekir diyerek son noktayı koymam gerekir diyerek senaryolar kurmaya çalışır. Aksi taktirde hareketlerinden kendini ele verecektir.Silah temizlendiği sırada kasıtlı olarak bacağına silahı sıkar kaza süsü vererek. Çünkü ancak o şekilde ortamdan biraz uzaklaşır. Tam o sırada bir saldırı haberi gelir kendisini yaralı olarak bırakarak gitmek zorunda kalırlar. Sadece oradaki mühimmatı korumak için dört nöbetçi kalır. Elif' e de yakın köydeki sağlık ocağına gitmesi söylenir. Elif yaralı şekilde nasıl gidecek ,  nöbetçilerden biri yakın yerde çoban arayıp dururken bir çoban ve eşeğini görür. Giderek eşeği getirip Elif'i bindirir. Elif silahını da alarak eşeğe biner. Köye doğru gider. Köye gidip geldiği için bir aileyi gözüne kestirir onların yardım edeceğini tahmin etmektedir. Zeli Teyzenin evi köyden epeyce uzaktadır.Nihayet umduğunu bulur. Zeli Teyzeyi tanımaktadır. Eşek sırtında gelen yarılıyı gören Zeli Teyze Oğlu Sino'ya seslenir. Sino kalıplı iri yarı bir Anadolu erkeğidir. Biraz çekinerek Elif'i alarak eve götürür. Sağlık görevlisi çağrılır. Bu sırada Elif kıyafetlerini değiştirerek normal köy kızına dönmüştür. Artık kimseler tanımamaktadır. Gelen memur yarasını güzelce sarar. İlçeye gitmesini söyler. O gün mutlaka köyü terk etmek zorundadır. Köylü de bunu bilmemeli ve görmemelidir.Gece kararınca bir at sırtında Elif ve Sino, diğer atta ise koruma amaçlı  Bırhı  ilçenin yolunu tutarlar. Bırhı un çuvalını da bindirerek kendisine mazeret bulmak için tedbir alır. Neden ilçeye gittiniz denildiğinde un öğüttüm demek için. İlçeye iki saatte varırlar. Artık Elif korkmamaktadır. Pişman olduğunu evine gideceğini söyler. Hastanede tedavi olduktan sonra Sino ve Bırhı ye teşekkür eder. Zeli Teyze gün görmüş bir annedir. Sino'nun eline her ihtimale karşı biraz para tokuşturur. Sino Elif'e nasıl vereceğim diye düşünür. Bırhı abi annemin verdiği emaneti Elif Ablay'a versene unuttun mu? Sino cesaretlenir. Parayı alır Elif'e uzatır. Elif utana sıkıla alır. Başka çaresi yoktur. Ne tanıyanı ne de bileni var.  Nihayet Elif o ileten kurtularak, evine döner. Asker kardeşi de terhis olarak o da evine gelir. Kardeşleri birbirine kırdıran bir anlayış, bir direniş, bir mücadele olur mu? Kurşun sıktığın kim? Neyin nesi? Ne gibi bir düşmanlığın var? Karanlık bir kuyuya kurşun sıkıldı yarım asra kadar. Ölen kimdi? Öldürülen kim?  Ölen sensin, öldürün de sen. Et tırnaktan ayrılmaz, yek vücut bu beden.Koskoca bir nesil heba olup gitti. Halen gitmekte. Nerede, nasıl yanlış yapılmakta, nasıl bir önlem alınmalıdır? Bu ciddi meseleyi çözmeye çalışan her kim olursa ipi çekildi karanlık güçler tarafından. Çözüm belli aslında. Gerçekten halkın yararına verebilecek insanların, içten pazarlıklı olmayan beyinlerin bu çözüme katkı sunmaları gerekir. Başka türlü üstesinden gelemezsiniz.Bir grup insan cehaletin manifestosunu Kürt milleti üzerinde denedi. Bu deneyimin bilançosu çok ağır oldu. Katledilen bunca insan neydi- kimdi? Kendi milletine bunca işkence, zülüm yaşatan hiç kimse olmadı. Tarih bu insanları asla affetmeyecek. Baskı ve zulümlerin alevlenmesi için adeta yakıt taşındı. Sadece yanıp kavrulan ve külleri savrulan bedenler değildi, yürekler öylesine acılara duçar  oldu ki anlatmaya taşlar bile dayanmaz.