Depremde yakınlarını kaybeden kadınlar mesleki kurslarla hayata tutunuyor
Diyarbakır'da depremde yakınlarını kaybeden kadınlar, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı bünyesindeki Bağlar Aile Destek Merkezi'nde (ADEM) verilen kurslarla yaşama tutunuyor.
Depremde yakınlarını kaybeden kadınlar mesleki kurslarla hayata tutunuyor. Diyarbakır'da yaşayan Ayşe Çetinkaya, 6 Şubat'taki Kahramanmaraş merkezli depremlerde enkaz altında kalan oğlu, gelini ve 5 yaşındaki torununu, Şirin Ata da ablası, eniştesi, 4 yeğeni, ablasının gelini ile torununu kaybetti.
Depremde sevdiklerini kaybetmenin üzüntüsünü yaşayan kadınlar, sık sık yakınlarının mezarını ziyaret ederek gözyaşı döküyor.
Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı bünyesindeki ADEM'de verilen kurslarla yaşama tutunmaya çalışan Çetinkaya ve Ata, merkezde ayrıca psikolojik destek alıyor.
"Zor günlerim oldu, o acı paylaşılamaz ancak yaşayan bilir"
Çetinkaya, AA muhabirine, gelinin Kahramanmaraşlı olduğunu, oğlunun ailesiyle depremde kente gittiğini anımsattı.
"Oğlum ve ailesi o gece oraya misafirliğe gitti. Orada kalınca deprem oldu. Zor günlerim oldu, o acı paylaşılamaz ancak yaşayan bilir. Fotoğraflara bakınca üzülüyorum, ağlıyorum. Fotoğraflarını hep büyütüp duvarlara astım." diyen Çetinkaya, büyük bir acı yaşadığını söyledi.
ADEM'den bir ekibin evini ziyaret ettiğini ve merkeze gelmeye başladığını anlatan Çetinkaya, şöyle devam etti:
"İnsan buraya gelince stres atıyor, ferahlıyor. Bir şeylerle meşgul oluyorsun. Psikoloğumuz var. Arkadaşlarla her şeyi paylaşıyoruz. Herkes destek oluyor. İnsan arkadaşlarıyla derdini paylaşıyor. Burası bana iyi geliyor. Evde yalnızım, buraya gelince, arkadaşları görünce derdimi biraz unutuyorum."
"Burada işe daldığımda, konsantre olduğumda aklıma bir şey gelmiyor"
Şirin Ata da, Diyarbakır'da depremde yıkılan Hisami Apartmanı'nda ablası, eniştesi, 4 yeğeni, ablasının gelini ile torununu kaybettiğini dile getirerek, Irak'ta çalışan yeğeninin erken doğum yapan eşini ve kuvözde olduğu için göremediği bebeğini ilk defa görmek için deprem gecesi Diyarbakır'a geldiğini anlattı.
Bebeğin deprem gecesi kuvözden çıkarıldığını anımsatan Ata, şöyle konuştu:
"Yeğenim, gece geldi ve bebeğini 2 saat görebildi. Sabaha karşı deprem oldu. Depremde, ablam, eniştem, yeğenlerim, ablamın gelini ve torunu hepsini kaybettik. Deprem gecesi onlardan haber alamayınca üzerime montumu aldım, çıplak ayakla koştum. Yağmur yağıyordu, yolda düşe kalka oraya vardım. Binaya bakınca, o anı hiç bir zaman anlatamıyorum. Hepsi birlikte gitti ve o duyguyu hiçbir zaman anlatamam."