“Hani şimdi bizim soframıza haftada bir et gelir Çocuklarımız işten eve sapsarı iskelet gelir” Nazım Hikmet’in şiirindeki gibi görünmez doğuda hayatlar dışarıdan bakınca. Durumu iyi olsun olmasın, orta halli olsun, kıt kanaat geçinsin mümkün mertebe eksik olmaz et sofralarımızda. Orta Anadolu’dan başlayarak İran sınırına kadar et yemekleri sofraların baş tacıdır ülkemizde. Kayseri Yağlamasıyla, bizim Urfa’nın kıymalısı(Lahmacun’u) şeklen benzemeseler de kullanılan malzeme bakımından aynıdır.  Yine tiridimizle Antep yöresine ait Beyran yapılış bakımından birbirine denktir. Üst paragrafta anlattığım sözün kısası ismi, cismi değişse de Doğuda Güneydoğuda gün aşırı hemen hemen her sofrada etli yemek yenir. Dışarıdan bakınca böyle görünür.  “İçerden yar içerden / Kes bağrım yar içerden” derler ya… Birde içine girince şehirlerin taşra mahallelerini, kırsallarını, ilçelerini, köylerini dolaşınca madalyonun diğer yüzü izhar olur. Geçenlerde eskiden görev yaptığım ortaokulda okuttuğum evlatlarımızın oturduğu bir mahalledeydim. Kimi berberden, kimi mobilyacıdan vb. çalıştıkları dükkânlardan çıkarak yanıma koştular. Mahallede o gün görmediğim çocuklar var bir de kimi şehrin dışında saniyede, kimi esnaf çarşılarında. Hayata dair her imkâna maddi olanaklara ilk iki satırda yazdığım Nikbinliğin şu kıtalarındaki gibi bakıyorlar mecburen: Hani şimdi bize Cumaları Pazarları çiçekli bahçeler vardır Yalnız Cumaları, yalnız Pazarları Hani şimdi biz, Bir peri masalı dinler gibi seyrederiz Işıklı caddelerde mağazaları Hani bunlar 77 katlı Camdan mağazalardır Peki bu çocuklar 60 derece Urfa sıcağında Hobby edinmek için mi çalışıyorlar? Yoksa üst şiirdeki kendilerine teşhir edilen mağazalardaki hedef gösterilen mutluluğa ulaşabilmek için mi bir nebze? Çoğu kazandığını ailesine veriyor. Bu çocukların sofralarında besin bakımından düşük enerjili gıdalar, ucuz yemekler yeniyor. Kurban İbadeti sosyal yardımlaşmayı sağlaması, Allah’a kulluğun beyanı vb. bilemediğimiz faydalarının yanında işte bu hayatın kenarında yaşayan, çıraklık yapan yoksul çocukların et yemesine bir vesiledir. Hani şimdi biz haykırırız Cevap: Açılır kara kaplı kitap zindan Kayış kapar kolumuzu Kıralan kemik kan Hani şimdi bizim soframıza Haftada bir et gelir Çocuklarımız işten eve sapsarı iskelet gelir Hani şimdi biz İnanın, güzel günler göreceğiz çocuklar Güneşli günler göreceğiz Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar Işıklı maviliklere süreceğiz