Geriye dönüşün olmadığı ahiret yurdunda ibadet etme veyahut da tövbe etme imkânı da yoktur.             Ahirette hakikat görülmüş olacak. Oysa yüce Yaradan bizden gaibe iman istiyor.             Firavun’un “Musa’nın Rabb’ine iman ettim” beyanı kabul olmuyor. Çünkü Kızıldeniz’in yarılmasına yani Yaradan’ın olağanüstü bir biçimde yeryüzüne tecellisine şahit olduktan sonra “tamam” diyor.             Firavun’un sekaratta ettiği tövbe makbul olmadığı gibi kabirde veya ahirette de pişmanlık fayda vermez.             Ölümden sonra ibadetler ile çalışmak da yok. Amel defterindeki sevapları artırabilmek de.             Hayırlı evlat yetiştirmek, sadakai cariye dahlinde çeşme cami gibi imarethaneler yaptırmak, istifade edilen ilim bırakmak bunlar hadis ile sabit mahşere dek amel defterine yazılacak istisnai sevaplardır.             Üst paragraftaki durumlar haricinde ölümden sonra kişi için çalışarak sevap kazanabilme imkânı yoktur.             Kalk seherden ah eyle             Virdini Allah eyle             Azmini dergâh eyle             Tevhide gel tevhide             Kafkas ilahisinde anlatıldığı şekilde Dergâha gitmek de, vird çekmek de, seherde ah etmek de bu Dünyadadır.             Yeryüzünde kişiye tanınan mühlet dolduktan sonra ah etmenin de pişman olmanın da faydası yoktur.             Vakit varken tövbe etmek, günahlardan vazgeçmek Hakk yoluna girmek lazımdır.             İstikbalde huzura kavuşabilmek için Resulallah Efendimizin işaret ettiği şekilde “Ölmeden önce ölün.”