Kurtuluş savaşı gazilerinden Âlim ve tasavvuf ehli Muhammed Diyauddin Hz.lerinden dersler alan ve onun manevi işaretiyle Şeyh Ahmed-el Haznevi’den icazet alan Seyyid Abdulhakim Hüseyni Hz.leri vardır.             Döneminin Nakşibendi yolunda büyük âlimi olan Abdulhakim Hüseyni Hz.leri bir sohbetlerinde insanoğlu çok ahmaktır diyerek şöyle anlatmıştır:             “4 – 5 yaşlarında küçük bir çocuk bu delikte yılan var dese, bu söz üzerine insanlar o delikten uzak dururlar.             Yılan beni sokacak diye korkan kişi, o deliğe elini sokmaz.             124.000 Peygamber, o kadar evliya islam âlimleri gelmiş, ezanlar her gün camilerden Hakk yoluna davet ediyor.”             Çocuğun(küçüğün) sözüne itibar edip uyanlar,  bu kadar büyüklerin çağrısına uymazlarsa bu ahmaklıktır. Çünkü sümme haşa büyükler, yanlış söylemezler.             “Peygamberleri apaçık belgeler ve kitaplarla gönderdik. İnsanlara kendilerine indirileni açıklaman ve onların da üzerlerinde düşünmeleri için sana bu Kur’anı indirdik.” (Nahl / 44)             Ayet-i Kerimede de buyrulduğu üzere Yüce Allah düşünen insanlara, ibret almaya vurgu yapıyor. Kur’an’ın başka yerlerinde de akla ve tefekküre değiniliyor.              İlk anlattığımız Abdulhakim Hüseyni Hz.lerininkine benzer bir menkıbe de Kenan Rufai Hz.leri zamanında yaşanmıştır.              Kenan Rufai Hz. Sohbet esnasında birden bire sözünü yarıda kesip “Birazdan size bir yalan söyleyeceğim“ diyor.             Akabinde sohbetine devam ediyor. Biraz vakit geçtikten sonra: “Dağın ardından bir ordu üzerimize doğru yaklaşıyor” diyor.             Bunun üzerine talebeleri hemen pencereye bu askerleri görmek için koşuyorlar.             Sonra Rufai Hz.leri sofilerine diyor ki: “İşte Dünya’da böyledir. Yalan olduğunu bile bile aldanıyorsunuz”