İlimizin gelişmesi önemlerini ehemmiyetlerini görünce bura verilen değerleri düşündükçe ilimdeki yöneticileri, kamu ve kurum amirlerin ne kadar zavallı ve çalışmadan yoksun oluşlarını görmekle acınıyorum. Dünya ülkeleri dünya üzerindeki insanlar ilimin tarihini konuşurken ilimin tarihsel dokularından faydalanıp kendilerinin kalkınmasına katkı sağlayacağını bilerekten bazı eylemlere ve faaliyetlere sponsor oluyorlar ise bunu babalarının hayrına yapmıyorlar. Bakın Şanlıurfa ilinin değerli hemşerimiz Sayın İbrahim Tatlıses Beyefendi geçmişte çıkıp Şanlıurfalı olmakla gurur duyarak kendini her aşamada her makam ve mevkide Şanlıurfalıyım Şanlıurfalı olmaktan da gurur duyuyorum derken işin özünde memleketiyle beraber kendini de yücelti. Bu burada kalmadı bir çiğköfte dedi şimdi bu sektörden geçinen nice çiğköfte işletmeleri ülkemin genelinde yaygınlaştı, halka adeta bir damak tadı zevkini uyandırdı. Bununla da yetinmedi birkaç defa programlarında sıra gecemizi lanse etmekle şimdi sadece Şanlıurfa sıra gecesi programları adı altında sanat ve eğlence programlarında hizmet eden bu sektörden geçimlerini idame eden yüzlerce ekip olduğunu duymaktayım. Şimdi benim ilimle kendini özdeştiren daha sayamadığımız değişik sektör ve branşlarda böylece başını alıp gitmektedir. Şanlıurfa’nın tarihi dokusunu kendine rehber eden ve gelecekte kendisiyle özdeştiren her aşamadaki yaşamdaki durumlara renk ve ahenk katan şehrimin bu yönünü lanse edemeyen kurum ve kuruluşların amirleri sizler ne yaparsınız sizler neredesiniz yahu. İlimin anlatılmasıyla bitmeyen tarihi görmekle bitmeyen kalıntıları anlatılmakla doyulmayan görmekle tekrar görmeye değer hazine olan bir şehrin başta turizm sektörü olmak üzere ticaret ve tarımda derya olan şehrimin sahiplenilmesi değil şehrimle yücelenlerin bilinmesi gerekmektedir. Şanlıurfa sen ne kadar anlatsam yetmez ne kadar söylesem bitmez seni ne kadar yazsam bitmez bir şehirsin sen asırlardır seni dedının serincinde hoyratla yoğurdum, barutçu hanında söyledim, sıra gecesinde okudum, sen ne bitmez bir deryasın oturdum Mahmutoğlu kulesinde seyrettim paşabağında okunan bahçacı hoyratını, çıktık kaleye seyrettim Harran ovasını serap görürken sandım ki oturmuşum Akdeniz sahilinde seyrediyorum denizi meğer ki serap görüyormuşum ben seni seyre dalarken. Sen ne anlatılmaz şehirsin ne bitmez tükenmez hazinesin sen ne kudretli kuvvetli bir toprağa sahipsin asırlardın ülkeme bana verirsin tahılın en yüksek besinlerine sahip bir topraksın sen ne tükenmez bitmez bir hazinesin seni işlemekten ben yoruldum sen yorulmadın ey şanlına yakışır Şanlıurfa’m seni anlatamayan seni tanımayanlar ağlasın bugün gelecekte yine sen varsın Şanlıurfa’m. Seni şiirlerde okudu şair, seni hoyratında okudu aşık seni mısralarında yazdı şair Nabi, sende ilim irfan gördü İbni Sina nice alim irfan yuvasına sahip makamı ulviye sahipsin sen Şanlıurfa. Tarihi geçmişinden günümüze gelinen her aşamada her safhada kendini kanıtlamışsın sen Şanlıurfa yine kanıtlamaya devam edeceksin sende daha gün yüzüne çıkmamış ne cevherler var günü geldikçe çıkacaktır ki dünya üzerinde her devri alemde örnek olacak tarihsin sen Şanlıurfa.