Dünyayı bir kara bulut gibi saran ve milleti çaresiz bırakan coronavirüs illeti karşısında elimizden geldiği kadar tedbir alacağız ve almaliyiz'da.Ancak tedbirden daha çok ibret almalıyız,ders almaliyiz öyle bir süreçteyiz ki eşe,dosta sarılamaz,elimizi uzatamaz olduk.Kendi elimizi yüzlerimize süremiyoruz. Sevdiklerimizden uzaklasiyor,birbirimizin evlerine gidemiyoruz,dışarıda özgürce dolaşamıyoruz,cenaze namazlarına katılamiyoruz,Kăbe,camilerimiz ,okullarımız Otellerimiz,iş yerlerimiz ve fabrikalarımız kapandı.Şehirlerin giriş çıkışları yasaklandı Trenler durdu, yollar boşaldı. Parklar ve sokaklar bomboş ne hale geldik. nekadar acı bir süreç değil mi? Süper güçlü dediğimiz ABD bile bu salgın hastalığın karşısında çaresiz kalıp diz çökmüş.Son model donanımlı silahları ve füzeleri işe yaramaz hale geldi.İşgal ettiği Ülkelere çocuk kadın demeden halkın üzerine attığı son sistem donanımlı füzelerini bu Coronavirüse atamıyor.Çünkü bu coronavirüs görünmüyor yani karşısında görünmeyen bir güç var.Füzeleri nereye atsın?.Nasıl allak bullak oldu böyle. Birden her şey anlamını yitirdi. Görünmeyen bir güç olan Coronavirüse teslim olduk ve diz çöktük. Birden doğrular yanlış, yanlışlar doğru oldu. İnsanlığa bir at sineği musallat oldu ki, istediğin kadar kaç bir süreç yaşıyoruz. Bu süreç bize neyi hatırlatıyor? Biz insanlar adalet,sevgi,hoşgörüden uzak insanlık eserlerimizi dini vecibelerimizi terk edip ahireti unutup adeta dünyaya taparcasına çalıştığımız için yüce rabbimiz bizi kendisini hatırlatmak için bu şefkat tokatı atarak bu süreci yaşattığını bize hatırlatıyor olabilir mi? Biz insan olara yüce ALLAH'ın bu şefkat tokatından ders alarak geçmişimizi hatırlayıp dini vecibelerimizi yerine getirip ve insani görevlerimizi yaparak kötü davranışlarımızdan uzaklaşıp bir daha yapmamak şartıyla ALLAH'a Söz verip ve tövbe etmeyi hatırlatmiyor'mu? Bu süreçte ders alarak ALLAH'a sığınıp  ALLAH'ın emrettiği şekilde hayatımızı idame edelim ve selam