Kötülerin dünyasında iyilerin yeri yoktur bilirim. Kötüler iyilerin ve mazlumların ahını alıp zevk-i sefayı sürerler. Kötülerin hangisinden gördük sıcak bir merhaba, samimi bir sohbet, candan bir şefkat. Hiç birinden dürüstlük, vefa, hatır görmedik. İyilik yapmakla bir gün bizi şaşırtmadılar bu kötüler. Nasıl şaşırtsınlar ki, çünkü kötülük onların işidir. Kötülük onların benliğine işlemişdir. İyiler hep çektiler bu dünyanın zorluklarını. En ağır yükü yine iyi insanlar omuzlarlar. Ama takdir ve tebrik alanda yine kötüler oldu. Güç ve adalet hep kötülerden yana oldu. Onlar hep haklı oldular. Kötüler dünyada zenginleşiyor  ve güçleşiyorlar iyilerin sırtında. En büyük makam en lüks yerler yine kötülerin oldu, mağdur ve ezilenlerde hep iyiler oldu. Kural tanımayan kötüler hep iyi insanların hoş görmelerinden faydalandılar. Yani iyiler cefa cekerken de kötülerde sefa sürdüler. Bu nedenle dünya kötülerindir, kötüler dünyaya sımsıkı sarılmışlar ahireti unutup dünya zevki ve lezzetine dalmışlar sanki bir gün ölmeyecek gibi. Unutma ey gönül, burası dünya sefası da fani cefası da. Öyleyse nankör olmaktan kork gönlüm, geçici alemlere ve imtihanlara sabret. Hz. Mevlana. Kötülerin bütün işleri hep hile ve aldatma olduğunu biliyoruz. Dünyaları bile yalan üzerinde kurulmuştur. Boşuna dememişler kötülerin dünyası. Yalan dünya. Bırakın bu yalan dünya kötülerin olsun İyilik ve hoşgörü de bizim olsun. İyiler bu dünyanın geçici olduğunu ve bir gün ebedi aleme göç edip hesaba çekileceğini ve ordada iyilik hakim olacağını iyiler çok biliyorlar. İyiler dünyada bu nedenle hep iyilik yaptılar, haramdan haksız kazançdan çekindiler, hep hataları hoş gördüler ve hep ağır yükü omuzladılar. Sanki hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya sarılan kötülerin dünyası belki iyi insanların sayesinde ayaktadır, iyi insanların duasıyla yağmur yağıp toprağa bereket veriyordur yüce mevlamız. Kötüler ne zaman farkına varacak acap. Bu dünya fanidir kimseye kalmaz nice sultanlar tahtını bırakıp gitti, nice kötüler yaptıklarından pişman oldular, gücüne güvenen nice zalimler güçlerini kaybettiler ayağa kalkma mecalleri bile olmadı. Nice güzellerin güzellikleri toprak oldu, narin tenleri eriyip toprağa karıştı, Dünya Kuzey Afrika içlerinden Habeşistan'a, Yemen'e, Hindistan'a, kuzeyde Rus steplerine kadar çok geniş bir sahaya hakim olan, Sultan Süleyman'a bile kalmadı. Dünyaya gelen gider. Yürü fani dünya, sana gelende gülmüş var mıdır?" - Yunus Emre. Ama dünya zevki ve lezzetleri bilmezleri kör etmişler. Ne desek de boşunadır. Kötülerin dünyası, hep kötülerden yana oldu, iyilere yer yoktur. Bu nedenle bırakın dünya kötülerin olsun, iyilik ve hoşgörü de bizim olsun.