Arafta kalmak gibi Milyonda bir ihtimal istisnai durumlar hariç ahirette Cehennem ve Cennet vardır.            İnsan Cehenneme giderse azap görür, Cennete giderse huzura kavuşur keyfine bakar.            Bu iki maddeden ahiret hayatı müteşekkildir.            Bu iki mekândan hangisinde ikamet edeceği insanın bu Dünyadaki ameline, haline, niyetine, yaşantısına göre belli olur.            Dünyada 2 yol vardır. Başka yol yoktur.            İlk yol Fatiha süresinde Allah’ın buyurduğu sırat-ı müstakim, tarikat-ül müstakimdir. Yani orta yoldur. Doğru yoldur.            Doğru yol, Peygamberimizin (s.a.v.) Kur’an’ın yoludur.            Diğer yol ise Şeytan aleyhi lanetin ve ona uyanların yoludur.            Bu iki fırka arası zaruretten kırmızı çizgilerle sınırlanır. Tıpkı şu Sivas yöresine ait eserdeki şekilde.            Şu dağların oylumuna            Duman çöker yaylımına            Tuz ekmekten helal edin            Geldik yolun ayrımına             Asr-ı saadette inkârcı Cahiliye halkından baba -amca - ağabey müşriklerin tarafında, islamla şereflenen evlat - yeğen – kardeş müminlerin safındadır.             1453’de halka zulmün, mezhep savaşlarının, madde kullanımının vb. kötülüklerin yaşandığı Bizans ve karşısında Peygamberin övgüsüne mazhar olmuş, başında 4 tane mürşid-i kâmil bulunan Fatih Sultan Muhammed Han beraberindeki evliya duası ile kurulan Yeniçeriler.             Yüzyıllardır bu mücadele böyle devam etmektedir.                         Çünkü ayet-i kerimeyle nihayetinde müminlerin karşısında iblis ve yoldaşlarının kuracakları tuzakları haber verilmektedir.             “Şüphesiz Şeytan sizin düşmanınızdır. Siz de ona düşman olun. O kendi taraftarlarını cehennemlik olmak için bölüğüne çağırır” (Fatır /6)