Herkesin yaşamında önemli bir figürler vardır. Bu figürler kimi zaman bir futbolcu, bir bilim adamı, bir akademisyen, bir siyasetçi, bir gazeteci olabilir. Bunları çeşitli meslek grupları ile ayırt edebiliriz veya bu figür aileden biri olabilir baba gibi, amca gibi, anne gibi, hala gibi vesaire, Şanlıurfa gibi bir yerde fazla bir sosyal etkinliğin olmadığı sporun özellikle de futbolun en üst planda tutulduğu bir şehirde bu her genç erkeğin aklında olan bir futbolcudur. Kimisi yerli kimisi yabancı futbolcu olabilir. Geçmiş zamanlarda daha doğrusu çocukluk yıllarında Maradona diye bir futbolcu vardı. İsmini o dönemde bilmeyen yoktu herkesin hayranlık duyduğu çok önemli bir figürdü tabii bunu sosyal hayatını yaşantısını katmıyoruz. Sadece sahada oynadığı futbol yetenekleri ile kendimize baz alır hatta mahalle arası maç yaparken kimisi Maradona olurdu kimisi Pele olurdu çeşitli isimler takarak arkadaşlarla sokak arasında mahalle maçı yapardık. Tabii bunların başında futbol efsanesi Brezilyalı ünlü futbolcu Pele'yi saymadan olmaz. Pele’yi görmeye veya izlemeye yaşımız yetmedi ama büyükler anlatırdı çok büyük bir futbolcu olduğunu çok yetenekli bir futbolcu olduğunu biz sadece gözümüzün gördüğü yaşımızın geldiği noktada ki isimlerle temas etmek istedik. Maradona'dan sonra belki de dünya tarihine gelen en büyük futbolculardan ve en yetenekli futbolculardan biri Cristiano Ronaldo idi tabii bunun yanında Messi’yi de katmamız mümkündür. Geçtiğimiz gün Dünya kupası'nda oynanan karşılaşmada 57. dakikada oyuna giren Cristiano Ronaldo göz yaşları içinde ağlayarak sahadan ayrılması inanın beni derinden üzdü. Böyle yetenekli bir futbolcunun bu şekilde sahalara veda etmesi içimi burkutlu doğrusu. Bu kadar yetenekli olmanın yanı sıra bu kadar da hayırsever bir futbolcu insan canlısı hümanist bir adamın gözyaşları içinde görmek büyük bir ızdırap verdi bana. Ama gelin görün ki hayat devam ediyor insanlar doğup büyü ve yaşlanıyor bu da onların evrelerinden bir tanesi 37'de yaşını geçmiş olan bir futbolcu artık bırakma zamanı geldiğini düşünüyor. Tabii böyle düşünmesi en doğal hakkıdır ama o gözyaşları içinde sahadan ayrılması aklımızda hep o gözyaşları ile canlanacak gibi duruyor. Keşke Portekiz teknik direktörü daha önceden kendisine oyunu alarak şans verse ve sahadan Galip gelerek gülerek ayrılabilselerdi ama maalesef bunlar hayatın gerçekleri.