Selahaddin Askalan'da ciddi bir direnişle karşılaşmadı. Zafer elde edildi. orduya bir moral oldu. Sinerji kazandırdığı kadar, maddi menfaatler, ganimet elde ettiler. Eski çağlardaki tüm savaşlarda yağma ve ganimet vardı. Gerçi Sultan Selahaddin zerre kadar, dünya malına, ganimetlere hiç ama hiç önem ve değer vermiyordu. Hatta kendisinin payına düşen ganimetler ne kadar kıymetlı olsa bile bunu askerlere dağıtıyordu. Onun tek sevdası, deyim yerindeyse tek aşkı, kudüs'tü. savaşta isteksiz davranan kimselere para veriyordu. Bunlar da genelikle bedevilerdi. Çünkü bedeviler genelikle üretmeyen, hazıra konan, yağma ve ganimet peşinde koşan bir topluluktur. Selahaddin bedevilere ancak para, mal vererek savaşa getiriyordu.Savaşta gevşeklik gösterenleri takip ediyor, cepheden cepheye koşuyor, askerlere adeta yalvarırcasına, ne olur, iyi savaşın din, iman mukaddes bir savaştır diye telkinlerde bulunuyor, adeta onlara yalvarıyordu. Selahaddiin Askalan'dan sonra askerlerini toplayarak, Remle'ye doğru hareket etti. Remle Filistin'nin en büyük şehirlerinde biriydi. Ancak ordunun önünde Tel Safiye nehri vardı. Nehri kazasız geçmek için uygun bir yer aradılar. böyle bir arayış içerisinde iken Haçlılar onlara saldırdılar. Daha henüz savaş düzenine girmemişlerdi. Demek ki Haçlılar Eyyübi ordusunu uzaktan izlemişler, saldırı için uygun bir zamanı seçmişler. Haçlı ordusuna ünlü Ernat komuta ediyordu. Kudüs Kralı Boudouin de ona eşlik ediyordu. Selahaddin'in yanında ise küçük bir askeri ve komuta grubu vardı. Akerlerin çoğu maalesef ganimet toplamak için çevre köylere dağılmışlardı. Çatışma başladıktan sonra Selahaddin'in askerleri yavaş yavaş toplanmaya başladı. Haçlılara karşı amansız bir direniş gösteriliyordu. Selahaddin'in bazı komutanları ve bazı akrabaları daha fazla kahramanca savaşıyorlardı. Takiyeddin Ömer ve oğlu Ahmet onlardan en önde savaşanlardı. Ünlü alim ve Fakih İsa el Hekkarı ve kardeşi bu savaşta esir düşmüşlerdi. İsa El Hekkari Selahaddin'nin en yakın, sevdiği değer verdiği, fikirlerinden yararlandığı bir kişidir. Haçlıların elinde iki yıl esir kaldıktan sonra, selahaddin, büyük bir miktar para olan 60 bin dinar vererek serbest bıraktırmıştır. Bu savaşta Takiyeddin Ömer'in oğlu Ahmet bir çok düşman askerini öldürdükten sonra şehit düşmüştür. REMLE YENİLGİSİNİN NEDENLERİ Remle yenilgisinin bir değil bir kaç nedeni vardı. Önce Eyyübi ordusu dağınık durmuda iken bunu takip eden böylece bundan yararlanan, Haçlı ordusu baskın düzenlemiştir. Komutanların askerlerden ayrılması, ordunun saf düzeni almaması sonucu askerlerin topluca savaşmaması, şahsi olarak çatışması bir sonuç getirmedi. Şehadetler yaşandı. Selahaddin'nin savaşın başlangıcında orada olmaması, askerde ölmüş olabileceği hissini uyandırmış, moral bozma ihtimali olmasıdır. Ayrıca Eyyübi ordusunun lojistik destek, su ve yiyecek sıkıntısı çekmesi. Bunun nedeni Eyyübi devletinin merkezi Mısır'dır, Mısır'dan Filistin çöllerine lojistik destek kolay gelmiyordu. Eyyübi ordusunun yaşadığı bu yenilgi sonunda, tarihçiler bu savaşın intikamı daha kalıcı bir şekilde Hittin'de alınmıştır derler. Bu savaşta büyük önemli kayıplar verildi. Selahaddin'in yanında olanların çoğu öldürüldü veya esir alınd. Bu esirlerden biri daha evvel belirttiğimiz gibi Selahaddin'in sağ kolu diyebileceğimiz İasa el Hekkari idi. Selahaddin ise savaş alanından şaşılacak bir biçimde çıkmıştır. Haçlı askerlerinden biri kendisine yönelirken onu etkisiz hale getirmiştir. Selahaddin'in bir özelliği tüm savaşlarda askerle birlikte kendisi de savaşmıştır. Selahaddin ve Eyyübi güçleri Zor bela Remle savaş alanından uzaklaştılar. Mısır'a doğru yola çıktılar. çölde çok sıkıntılarla karşılaştılar, su ve yiyecek sıkıntısı çektiler. Hayvanları ise açlık, takatsızlık, yorgunluk sonucu ölmüşlerdi. Bir ara Selahaddin ortada görünmedi. Öldüğüne dair bir haber Kahire'ye ulaştı. Fatımiler nerdeyse isyan hazırlıklarına başlayacaklardı. Selahaddin aranmaya başlandı, çölün bir tarafında halsiz bir şekilde bulundu. Su ve yiyecek verildi, kendisine geldi. Kudüs amaçlı bir harekette çok acılar çekilmiş, çok bedeller ödenmiştir. Selahaddi'in ölmediği posta haberi güvercinleri sayesinde Mısır'a gönderildi. Böylece olası bir isyan önlenmiş oldu. Remle savaşı yenilgisi Selahaddin için çok büyük acı bir tecrübe, ders oldu. Bu savaş Haçlı ordusu karşısında aldığı ilk ve son yenilgi olmuştur. Bu yenilgi büyük şehadetlere rağmen belki de bir bakıma iyi olmuştur. Zira artık aynı hataya düşülmemiştir. Selahaddin Bağdatta Abbasi halifesine üç yıl evvel yazdığı mektupta kendisine Mısır ve Şam sultanlığı verilmesini istemiş ama verilmemiştir. Bunun nedeni Şam'ın Filistin'e Mısır'dan daha yakın olması desteklerin daha yakın gelmesidir. Ama o zaman bu imkan sağlanmamıştır. Remle yenilgisinin bir nedeni de bu olabilir. Remle savaşından sonra Şam hakimliği halifeden tekrar istenmiş bu defa bu yetki Selahaddin'e verilmiştir. Şam Eyyübi devletinin merkezi olunca bundan dolayı çok başarılı olunmuş, yenilgi alınmamıştır. Devam edecek