Merhaba Yeniurfa gazetesi okuyucuları bundan böyle kısmet olursa bu Gazete’de güncel sosyal konular hakkında ben biz her konuda her zaman haklıyız demeden Aşırıya kaçmadan görüş ve önerilerimi yazacağım. Çünkü son yıllarda izlenen bilinçli biz ve onlar laik anti laik kutuplaştırıcı politika artık halka ülkeye zarar veriyor. Demokrasinin gereği olarak sağlıklı toplumsal bir ilişki Başkalarında hakkına saygılı olmayı gerektirir. Beşeri anlamda Mutlak bir doğru olmadığı gibi bunu kesin bir dille ifade etme gerçeği yansıtmaz. Asıl olan uzlaşma ve ortak paydada buluşmadır. Böyle olunca Hak Hukuk’a uyma sevgi ve saygı oluşur. Geçmişten günümüze toplumsal sistemlerin en başarılısı parlamenter demokrasidir. Çağımız insan hakları ve demokrasi çağı olmak zorunda. Hızla Değişen ve gelişen bir Dünya ve toplumda eski sosyal yapılar ilişkiler alışkanlıklar  yerini yeniye terk etme sürecinde. Bu nedenle yeni sorunlar yeni çözümleri getirmek durumunda olacak. Yeni düzen eskinin olumlu değerleri üzerinde yükselecek. İlimiz Urfa bu genel evrensel süreçten soyutlanamaz. Bu anlamda yeni Urfa adlı gazete ismi sanırım böyle bir olguyu ifade etmekte. Çünkü eski Urfa yerini yeni Urfa’ya terk etti. Ama önemli olan bu değişimin yozlaşmadan bozulmadan sağlıklı bir değişim olması. Eski tümüyle yok olmaz veya yok olma zorunda değil. Belleksiz hafızasız bir toplum öznel olamaz. Bu günü anlamak için dünü bilmek gerekiyor. Tarih bilinci bireyin ve toplumun kendine saygısıdır. Ama gerçeği vurgulamak gerekirse genel olarak Türkiye toplumu ve Şanlıurfa halkında tarih bilinci ve tarihe saygı yeterli değil. Zira esas olan eski ve yeninin sentezidir. Gelişme ilerleme ancak maddi ve manevi demokratik eğitimle gerçekleşir. Ama ne yazık ki çoğunluk çağdaş eğitimden mahrum olduğu için sosyal ve ekolojik konulara duyarsız. Bunun somut bir örneği iki hafta evvel Urfa’nın  tarihi mekanı gümrük hanında asırlık ağaçlar kesildi halk bununla ilgili olmadı tepki göstermedi. Geçen Pazar bir sivil toplum kuruluşunun aynı handa ağaç kesilmelerini kınayan basın açıklamasına dahi orada bulunan halktan bir ilgi ve destek yoktu. Benzer örnekleri çoğaltmak mümkün. Şehir merkezinde yol ortasında kalan kara meydanı camisinin yolun genişlemesi için yıkılması gerektiğini söyleyenler çok olurdu. Aynı şekilde Haşimiye Meydanın üst kısmında Osmanlı döneminden kalan yaklaşık dört yüz yıllık eski arasa hamamının yolun genişlemesi için yıkılmasını isteyen bir çok insan vardır. Acı olan ise geleneklerine bağlı olduğunu söyleyen muhafazakar bir toplumun simgesi olması gereken tarihi eserlere karşı olan vahabi düşüncenin etkisi içinde olmaları demokratik olmayan bir eğitimin sonucu olsa gerek. İslami çevrelerin materyalist dediği gelişmiş ülkelerin bu gibi konularda daha muhafazakar olmaları insani değerlere daha duyarlı olduklarını gösterir. Yeni ancak bilgiye kültüre değer vermekle anlam kazanır gelişir.