İnsan canlı varlıklar içerisinde en mükemmel bir varlıktır. Değerini ve kıymetini bildi mi Eşrefi mahlukattır. Kutsal kitaplarda Allah insanı ruhundan üfleyerek yarattı denilmektedir. Değerini bilmedimi, bir nevi, deyim yerindeyse şeytan gibi zararlı bir mahluk olur. Yaratan, insanda çeşitli duygular yaratmıştır. En önemlisi bu duyguları kontrol eden akıl vermiştir. İnsanda beynin bir işlevi olan akıl ve düşünce dışında bir de ruh vermiştir. Gerçekten bizim akıl ve düşünceyle idrak etmediğimiz ruh denilen ilahi bir güç bulunmaktadır. Altıncı his denilen ilham ve sezgi, ruhun bir işlevi olsa gerek. Tabi bunu yani ruhu kabul etmek son tahlilde bir inanç meselesidir. İnsanda aklın dışında bir de duygular vardır. Gülmek, ağlamak, korku, Öfke, nefret, sevinç, aşk ve sevgi duygusaldır. Ayrıca en önemlisi aklın veya beynin bir işlevi olan zeka vardır. Bundan dolayı duygularını akıllıca kontrol eden kişilere duygusal zekalı denilir.  Bu duyguların hepsi dozunda olduğu zaman. Yararlıdır ve gereklidir. Ancak her şey de olduğu gibi duygu, sevgi, düşünce dahi azlası bence zararlıdır.zararlıdır. Ama sevgi dozunda olarak mutlaka yaşam için gereklidir. Sevgi yaşamın iksiridir. Bu nedenle olsa gerek, Hazreti Muhammed bir hadiste "Allahım her şeyin aşırısından sana sığınırım" demiştir. İnsanca olan duygular içerisinde en değerli olanın sevgi  olduğunu rahatlıkla diyebiliriz. Zira sevgi yapıcı bir güçtür, deyim yerindeyse yaşamın iksiridir. Sevgi çok yönlü bir kavram. Elbette yalnız bir erkek ve bir kadının birbirini sevmesi değil.  Allah sevgisi, doğa sevgisi. Yaşama sevgisi gibi sevgi çeşitleri vardır.  İnsanın yaşamdan tad alması için sevgi mutlaka gereklidir.  Bunun için önce kendini sevmesi ve sayması gereklidir. Böyle olunca başkalarını da sever sayar. Ünlü Türk hikayecisi Sait Faik "Her şey bir insanı sevmekle başlar" demiştir. İçinde sevgi olan bir kişi kendisiyle ve başkalarıyla, çevresiyle  barışık olur. Bu nedenle dinler sevginin öneminden söz  eder. İslam peygamberi bir hadisinde " iman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe iman etmiş olamazsınız" diye buyurmaktadır.  Hazreti İsa " komşunu kendin gibi sev" der. Bu önemli konuda daha nice değerli sözler vardır.  Biz bunlardan sevgi şaiiri Yunus Emre den bir dörtlük sunalım. Ben gelmedim dava için Benim işim sevi için Dostun bağı gönüllerdir Gönüller yapmaya geldim. Der koca Yunus. Sonuç olarak sevgi paylaşmaktır. Bunun sonucu adil olmaktır. Nihayi olarak  Gerçek sevgi olunca sömürüde olmaz. Sınıfsal çelişki de olmaz. Sonuçta ne olursa olsun yaşamda her duygu gerekli olduğu gibi özelikle sevgi daha gereklidir. Çünkü sevgisiz insan yaşadım diyemez. İnsan yaşamı için gerekli olan sevgi toplumsal yaşamda gerçekten oluşması için toplumsal adaletin gerçekleşmesi gerekir.