İnsanoğlu önce yüce Mevla’mı yani Allah-ı içinde hmelidir. O hissiyatla beraber kendimizi tanımalıyız. Allah ki, O’ndan başka ilah yoktur. O hayy-üldır, kayyumdur. Kendisine (Allah-u c.c) ne uyku gelir ne de uyuklama. Göklerin ve Yerlerin yegâne ve tek hepsi o’dur. O’nun (Allah c.c) izni olmadan katında kim şefaat edebilir? O, Allah c.c kullarının yaptıklarını ve yapacaklarını bilir. O’nun Allah-u c.c kürsüsü gökleri ve yeri içine alır. Allah Eşsiz ve Münezzehtir. Bu güzel Ramazan gününde sizlere Allah-ı anlatmak ve yüreğinize nakşetmek bana büyük mutluluk vermiştir. Asıl konumuza yani dünyevi işlere dönelim. Bazen hiç değmeyecek insanlar için harcadığın zamana üzülürsün. Üzülmeyin..! Boşa giden emeklerin vardır. Çünkü görmezden gelinen fedakârlıkların vardır. Onlar için üzülürsün. Uykusuz geçen gecelerine, Gizli saklı döktüğün gözyaşlarına üzülürsün. En çok da neye üzülürsün biliyor musun? Yeniden sevmek istersin birini ama olmaz. Çünkü yüreği beş para etmeyecek biri kırmıştır bütün güvenini. Yine de üzülmeyin, üzülmeyin ve yine de üzülmeyin derim. Kısa bir yazı ile açılamaya çalışayım. Ağacın çürüğü özünden, İnsanın çürüğü sözünden, Belli olur. Allah'ım dilimizi haram, çirkin ve utandırıcı sözlerden sakındır. Bize hayır söylemeyi nasip et. Edepsizliği marifet sananlar, Edepli insanı aptal sanırlar. Sen kendini vazgeçilmez sanıyorsun, Ama..! Ben üzülünce kendi kendimden vazgeçiyorum. Allah aşkına sevgisini içimizde barındırarak, insanlarımıza karşı kullanın. Allah sevgisi tüm insanlarımızın üstüne olsun. Ramazan-ı Şerifin Bereketi ve Güzellikleri sizinle olsun.